Przejdź do zawartości

Strona:Karol Mátyás - Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza.djvu/8

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

4

cięto, adv. ostro, szybko, żwawo. „Cięto uciekać.“
ćkám, ás, ćkać, pchać w siebie, mian, jedzenie; comp. naćkać sie, objeść się.
cudować sie, dziwić się; cudno, dziwno (p. L.).
cupkám, ás, cupkać, v. intr., tupać (n. p. nogami w tańcu); comp. przycupkać, przydeptać („zające kónie przycupkały“).
curlik, a, s. m., przekręcone zam. cyrulik.
cygan, zdrob. cyganek, a, s. m., piecyk opatrzony blachą.

D.

debera, y, s. f., przezwisko człowieka niezgrabnego, do niczego, niedołęga.
do cysta, do fondytu, do jimentu, de jimienia, do jizna, spot. do jinecka, adv. zupełnie, do szczętu, z kretesem. „Chrobáki kapuste do jizna zjadły. “ „Grad mu wszyćko do cysta wybiuł“.
do fondytu, p. do cysta.
do jimentu, jimienia, p. do cysta.
do jizna, jinecka, p. do cysta.
dokazowisko, a, s. n. żartobliwe popisywanie się, figle, sztuczki.
dopiérok, wzmocn. dopiero.
dośmie, iés, dośmieć, odważyć się jeszcze, być jeszcze w stanie. „Nie dośmiała jedne nogi podniś, bo juz (oboje) byli pod jodłom.“ (Por. L.: dośmiewać, nijak. niedok., do ostatniéj śmiałości przychodzić, keck genug wozu sein).
drylám, ás, dryláć, v. tr., szturkać, popychać (n. drillen).
duchota, y, s. f., kaszel i ciężkość w piersiach.
durkám, ás, dnrkáć, v. tr., szturkać, uderzać.
duśnie, adv. koniecznie (L. dusznie 2).
dzie = gdzie.
dzióba, y, s. f., dziób.

F.

filurt, a, s. m. = filut.
flądra, y, s. f., przezwisko człowieka rozpustnego i niecnego obojéj płci.
foryś, s. m., woźnica pański (por. L.).
fraj. Wyr. „dać sobie fraj“ zn. dać sobie słowo, umówić się. „Dali sobie fraj na godzine.“
furkam, ás, furkać, furceć, v. intr. (o kominach, parskać).

G.

galas, s. m., śliwczana lub jabłczana brajka.
gałasę, is, galasić lub kalasić, v. tr., mięszać, wprawiać w nieład, rozrzucić.
gáwiednik, s. m., bydło.
gidyja, ji, s. f., przezwisko bardzo wysokiéj, niezgrabnéj osoby.