Strona:Juliusz Verne - Walka Północy z Południem 01.djvu/185

 — Panie Perry, jam temu nie winien... — odpowiedział Pygmalion.
 — Owszem i ty jesteś winien. Gdybyście nie przyklaskiwali tym deklamatorom, występującym przeciw niewolnictwu, gdybyście protestowali przeciw ideom Północy, gdybyście z bronią w ręku odparli pułki federalne, to panu Burbankowi nie przyszłoby na myśl wyzwolić was i to nieszczęście nie spadłoby na Camdless-Bay!
 — Cóż ja mogę teraz uczynić panie Perry, — rzekł z rozpaczony Pyg.
 — Powiem ci, coś powinien zrobić, jeśli mas choć trochę poczucia sprawiedliwości. Jesteś wolny, prawda?
 — Zdaje się.
 — Należysz do siebie?
 — Naturalnie.
 — Jeśli należysz do siebie, nic nie stoi na przeszkodzie, żebyś rozporządził sobą, jak ci się spodoba.
 — Nie, panie Perry.
 — A więc, gdybym był na twoim miejscu, bez wachania. Poszedłbym do sąsiedniej plantacyi, sprzedał bym się jako niewolnik, a otrzymane pieniądze przyniósłbym memu dawnemu panu dla powetowania jego krzywdy; jaką ma wskutek wyzwolenia mojej osoby.
 Czy rządzca mówił seryo? Trudno na to odpowiedzieć gdyż to, ile razy wsiadł na swego konika zawsze bredził. W każdym razie biedny, Pygma-