Strona:Juliusz Verne-Podróż do Bieguna Północnego cz.2.djvu/068

66

 — Nie! odrzekł Hatteras.
 — Przecież ono zawsze było u ciebie, rzekł doktór.
 — Nie mam go... nie wiem... jąkał stary sternik blednąc.
 — Nie masz? za wołał doktór z przerażeniem.
 Nie było drugiego krzesiwa, strata więc tamtego smutne mogła sprowadzić skutki.
 — Szukaj no dobrze Johnsonie, zachęcał doktór.
 Johnson pobiegł do bryły lodu, z po za której patrzył na niedźwiedzia, dalej na miejsce samej walki, gdzie go ćwiertował, lecz nie znalazł. Wrócił zrozpaczony.
 Hatteras patrzał na niego, nie czyniąc mu wszakże wyrzutu.
 — To źle, rzekł do doktora.
 — Zapewne! odpowiedział tenże.
 — Nie mamy nawet żadnego narzędzia optycznego, którego soczewka mogłaby nam posłużyć do zyskania ognia.
 — Wiem o tem, rzekł doktór, a szkoda, bo promienie słoneczne dość mocne są w tej chwili i mogłyby jeszcze zapalić hupkę.
 — Cóż robić, mówił Hatteras, trzeba tymczasem głód choć surowem mięsem zaspokoić, a potem