Strona:Jerzy Szarecki - Czapka topielca.pdf/23

 — Ale nie ja ją ukradłem!
 — To cóż z tego? Ziujdwestkę ci dałem, ziujdwestkę musisz mi oddać!
 — Skąd ci ją wezmę tę twoją usmarkaną ziujdwestkę?!
 — Weź skąd chcesz, żeby była.
 — Nawet szukać nie będę!
 — I nie szukaj, a ja będę miał twoją czapkę.
 — Co?! Znów mi, psi synu, czapkę chcesz zabrać!!!
 — Dryfuj od „psich synów“ ogonie morżowy, bym ci twej zaułkowej ciotki nie wypomniał szpetnie!
 — Oddaj czapkę, łebku śledziowy!
 — Dryfuj, mówię ci, po raz drugi, byś sam po łebku nie dostał.
 — Oddasz ty czapkę?
 — Nie oddam.
 — To drugi raz chcesz mi ukraść?!
 — Ja nie kradnę, biorę, co mi się należy. Toś ty złodziej, boś ziujdwestkę ukradł.
 — Podlec jesteś! Ja ci z dobroci czapki pożyczyłem, a ty czapki nie oddajesz i jeszcze mnie złodziejem nazywasz? Złodzieju ty, mać twoją tak i owak!
 Georges trzęsąc się z wściekłości i już nie panu-