Przejdź do zawartości

Strona:Janusz Dmochowski - O kółkach i spółkach rolniczych.pdf/44

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

z którymi połączone są kółka, a starają się one pracować głównie dla warstw rolniczych najbiedniejszych, aby je podnieść pod względem ekonomicznym i obyczajowym. Czynią również starania w celu polepszenia hodowli jedwabników, zawierają umowy z towarzystwami ubezpieczeń od gradu i ognia, przez co an ogóle obniżają premie, utrzymują agronomów, nauczających włościan używania nawozów sztucznych, jak również zawiązują towarzystwa wzajemnej pomocy. Duszą całego związku i założycielem jest kanonik Portaluppi, który urządza także zebrania dla naradzania się o sprawach rolnictwa. Słowem, jest to metodycznie ułożony plan oddziaływania na włościan z pragnieniem zapewnienia im wielkich korzyści oraz wyrobienia poważnego na nich wpływu.
Związkom, pracującym dla ludu, rząd nie tylko, że pozostawił zupełną wolność działania, ale nadto stara się im dopomagać, jak również banki prywatne oraz towarzystwa ubezpieczeń i przezorności. Wszystkie związki rolnicze w roku 1896 połączyły się w jeden syndykat centralny z siedzibą w Placencyi: on tylko prowadzi zakupy stosownie do obstalunków kółek za gotowiznę. Do tego związku przyłączyło się kilka banków ludowych. Wogóle kooperatywa włoska zajmuje się głównie kupnem przedmiotów, rolnikom potrzebnych, zaś sprzedaże prowadzą związki katolickie, które mają najszerszy zakres działalności. Najsilniejszym dowodem błogosławionego działania kooperaty-