uważając przytém za rzecz niezbędną dla dobra i pożytku chrześciaństwa, aby wszelkie niezgody i waśnie między poróżnionemi stronami umilkły, a stały między niemi zakwitnął pokój; ciebie zaś, dla rzadkiej twojej roztropności, dla wielu wysokich cnót i przymiotów, któremi cię Najwyższy obdarzył, poczytując za najzdolniejszego do dokonania tego dzieła, zalecamy ci w Panu i wkładamy na ciebie ten obowiązek, abyś dla miłości Boga i szczęścia rzeczonego królestwa, dla zaradzenia, iżby miecza na własne nie obracało wnętrzności, radził królowi, urzędnikom koronnym i wszystkim braciom twoim, wyprawić powtórne poselstwo w celu zjednania pokoju. Abyś zaś zdołał ten cel osięgnąć, chciej użyć własnej mądrości i naszej powagi, a jako wyznaczony przez nas do tej sprawy legat, pospiesz ułożyć, zawrzeć i ustalić wzajemny między stronami przeciwnemi pokój. Dla tém pewniejszego wreszcie dokonania układów, postaraj się swemi prośby, aby wszyscy arcybiskupi, biskupi, prałaci i panowie Węgierscy dopomagać ci chcieli. My z naszej strony, do zjednania żądanego pokoju, nadajemy ci władzą naszą Apostolską moc zupełną przestrzegania, wzywania, napominania, kogokolwiek potrzeba będzie, zawierania układów do czasu lub na zawsze, zastrzegania ich pewności karami przez ciebie oznaczyć się mającemi, nadto stanowienia i odnawiania rozejmu do czasu jaki ci się zdawać będzie, oraz powściągania wszelakiej gwałtowności i kroków nieprzyjacielskich, a to pod klątwą kościelną. Pod takąż klątwą, o ile ją osądzisz za potrzebną, zakażesz i wzbronisz wszelkim osobom, jakiegokolwiek stanu, godności i powołania, aby nikt z nich nie ważył się, bądź wpływem swoim, bądź czynem, radą, przychylnością, którejkolwiek stronie do prowadzenia wojny pomagać. Zgoła, czynić będziesz, zalecać i wykonywać wszystko, co uznasz za potrzebne i właściwe do osiągnienia pokoju. Nadajemy ci niniejszym listem moc i władzę karcenia w imieniu naszém opornych i przeciwników pokoju, stanowczo i bez wszelkiego odwołania. Dan w Rzymie u S. Piotra. Roku Pańskiego Tysiącznego czterechsetnego czterdziestego dziewiątego. Dnia dziewiętnastego Marca. Naszych rządów Papieskich czwartego roku.“
Po urządzeniu krajów Litewskich, Kazimierz król opuścił Litwę i przybył do królestwa Polskiego, gdzie zwołał zjazd walny ziem wszystkich do Piotrkowa. Wyjechał na jego spotkanie Zbigniew kar-
