gwinowicz, książę Jerzy Siemionowicz, książę Wasil Krasny, książę Ostrogski, Gastołd Wileński, Moniwid Trocki, wojewodowie, Piotr Montygerdowicz marszałek Wielkiego księstwa Litewskiego, i wielu innych panów Litewskich i szlachty. Wszyscy zaś ci panowie Litewscy umieścili się pod namiotami nad rzeką Bystrzycą, a król Kazimierz potrzeby ich z hojnością opatrywał.
Gdy zagajono znowu obrady, i wszyscy radcy obu państw już się byli zjechali, poczęli prałaci, książęta i bojarowie Wielkiego księstwa Litewskiego przekładać prałatom, panom i senatorom królestwa Polskiego: „że przez opisy, sojusze i przymierza pomiędzy królestwem Polskiém z jednej, a Wielkiem księstwem Litewskiém z drugiej strony, za panowania sławnej pamięci Władysława króla Polskiego i Witolda Wielkiego książęcia Litewskiego, zawarte, czuli się nazbyt pokrzywdzonymi, gdy zwłaszcza rzeczeni sprzymierzeńcy, Władysław król Polski i Alexander wielki książę Litewski, wszystkie kraje Litwy i Rusi łącząc na zawsze z królestwem Polskiém, w pismach swoich temi słowy się wyrażają, że Litwę, Ruś i Żmudź przyłączyli wieczyście i jak nieodłączną własność wcielili do królestwa Polskiego. Prosili zatém, aby te słowa z rzeczonych opisów wykreślono, iżby prałaci, książęta i panowie Litewscy nie rozumieli się przez nie królestwu Polskiemu wieczyście podległymi, jako w koronie pośledniejsi i poddani. Prosili nadto, aby im ziemia Podolska, tudzież zamek Olesko, powiat Wietli, Łopacin i Horodło były zwrócone, a to z tej przyczyny, że je Witold wielki książę Litewski za swoich rządów posiadał, i że Podole po śmierci wielkiego książęcia Witolda niesłusznie od Litwy zostało oderwane.“ Prałaci i panowie Polscy, na prośbę króla Kazimierza, „aby z bojarami Litwy obeszli się uprzejmie i po bratersku, i na ich żądania dali im odpowiedź łagodną i przychylną, a rozumem swoim taki wynaleźli środek, żeby ich nie podraźnili i większego im nie uczynili żalu“: naradziwszy się między sobą uważnie, ten obmyślili sposób, który wszystkim żądaniom panów Litewskich zdawał się skutecznie zaradzać, aby królestwo Polskie wraz z Wielkiém księstwem Litewskiém, w myśl dawnych ich władców, Władysława króla Polskiego i Witołda, jednemu królowi i panu podlegało, i aby oba te państwa zwały się wspólnie królestwem Pol-
