Kazimierz król święta Narodzenia Pańskiego obchodził w Wilnie, dokąd przybyli do Jego Królewskiej Miłości posłowie książęcia Moskiewskiego, tudzież książąt Siewierskich, chana Tatarskiego, Nowogrodzian, mistrza Pruskiego i Inflantskiego, z mnogiemi darami i oznajmieniem swojej radości z wyniesienia go na stolicę królestwa Polskiego. Król przyjąwszy ich poważnie i z uprzejmością, odprawił z hojnemi upominkami. Z Wilna udał się do Brześcia, gdzie cały prawie post zabawił. Na Niedzielę zaś Kwietnią wrócił do Wilna, kędy przepędził święta Wielkanocne. Tu do Jego Królewskiej Miłości przybyła Zofia, królowa Polska, a po wielu przezornych z nim układach i namowach, uczczona darami, wróciła do królestwa Polskiego zaraz po Wielkiejnocy. Nie mogła tam bowiem królowa z znacznym dworem swoim długo zabawiać dla wielkiego niedostatku i głodu, który pod ten czas Litwę bardzo uciskał.
Po świętach Wielkanocnych i następnych Zesłania Ducha Świętego, zjechał król Kazimierz na uroczystość Ś. Trójcy do Brześcia Litewskiego, potém przez Parczow, w Sobotę po uroczystości Bożego Ciała przybył do Lublina, dokąd królowa Zofia wyjechała na jego przyjęcie. Tu złożył król zjazd walny, na który zgromadzili się prałaci, książęta, dostojnicy i panowie tak królestwa Polskiego jako i Litwy. Z królestwa przybyli: Wincenty arcybiskup Gnieźnieński i prymas, Jan arcybiskup Lwowski, Zbigniew Krakowski, Władysław Włocławski, Jędrzej Poznański, biskupi, Jan z Czyżowa kasztelan i starosta, Jan z Tęczyna wojewoda Krakowski, Łukasz Górka Poznański, Jan z Oleśnicy Sandomierski, Wojciech z Małego (de Male) Łęczycki, Piotr Odrowąż Lwowski, Hryćko Podolski, wojewodowie, Przedbor z Koniecpola Sandomierski, Krzesław z Kurozwęk Lubelski, Teodoryk Podolski, kasztelanowie, i wielu innych panów, szlachty i rycerzy. Z strony zaś Wielkiego księstwa Litewskiego przybyli: Maciej biskup Wileński, książę Jerzy Lan-
