Strona:Jan Lam - Idealisci.djvu/159

 W istocie, w zamian za jeden większy obrazek, cukiernik przyniósł teraz dwie garście mniejszych, ale zawsze bardzo powabnych. Trudno było wymówić się, są pewne względy towarzyskie, których pominąć nie można, jest to jeszcze jedna z tych rzeczy, którym nie zaprzeczy człowiek nieuprzedzony. P. Alfred poszedł tedy z hrabią Józiem i z panem Pepim na obiad do resursy, a ztamtąd pojechali wszyscy na plac wyścigów, uzbroiwszy się w medale dające wolny wstęp aż pod same kopyta biegających rumaków. P. Alfred założył się z księciem Dunkelburgiem, że Sheridan pobije Fatymę i przegrał setkę, z powodu, iż Sheridan uciekł wraz z dżokejem do stajni, a Fatyma sama obiegła arenę. Potem założył się z hr. Kropiowskim, że Sir Napir jest thoroughbred, i przegrał drugą setkę, zważywszy, iż urzędowe pedigree wykazało pochodzenie tego rumaka po Zbruczu od Łysej. We wszystkiem tem był fatalizm, którego istnieniu żaden człowiek nieuprzedzony zaprzeczyć nie zechce i nie zdoła.
 Zakłady, które poprzegrywał p. Alfred, były grubsze niż zwykle bywały w kółku, w którem się poruszał w mieście, ale musimy zważyć, że objad w klubie przeciągnął się był do późna i Roederer carte blanche odgrywał przy nim bardzo znaczną rolę, ze względu na dzień tak uroczysty. P. Alfred przypomniał sobie wprawdzie, że zamówił Bergera do hotelu, ale pod wpływem boskiego płynu, który szczególnie zaostrzać ma władze umysłowe, przypomniał sobie także, co mu przedtem nie wpadło było na myśl, a mianowicie, że była to sobota i że wszelkie negocyacye z owym szanownym izraelitą w skutek tego odłożone być musiały aż do pojawienia się pierwszych gwiazd na niebie, lub do dnia następnego. Prawo Mojżesza zabraniało p. Bergerowi obdzierać goimów częściej jak przez sześć dni w tygodniu, ponieważ atoli był to człowiek umiejący korzystać z czasu, więc goimowie nic na tem nie tracili, i owszem, gdyby sabbath przypadał był co drugi dzień, byliby równie dokładnie obdartymi, jak to się działo w warunkach obecnych. Wszelako, myśl o tem koniecznem odro-