Strona:Józef Weyssenhoff - Narodziny działacza.djvu/31

—   25   —

kim? czy nie przyjąć? — Stanowczą chwilę postanowienia oddalał zapomocą drobnych wybiegów. Okazał znowu ciekawość zajrzeć do »słownika«.
 — Co tam wasz słownik mówi o moich wyborcach? O Gawłowskim naprzykład?
 Odnaleziono Gawłowskiego i jego cenzurę:
 »Użyteczny«.
 — Tam do licha! tyle, co o mnie.
 O Pawłowskiego już pan Apolinary nie pytał.
 Ale chwila odpowiedzi nadchodziła nieuchronnie. Kandydat pocił się coraz bardziej. Przyszło mu wreszcie do głowy pytanie, nawet bardzo stosowne:
 — A powiedzcie, dobrodzieje moi, jakież byłyby moje obowiązki?
 — Tymczasem bardzo proste — rzekł pan Hyc — przystąpić do nas i solidaryzować się z uchwałami komitetu.
 — Właściwie — rzekł pan Kotulski — obowiązki stowarzyszonego nie są jeszcze dokładnie określone. Uchwalono dotychczas tylko zasadę absolutnej solidarności, która jest o-bo-wią-zu-ją-ca.
 — Czyli że, kiedy komitet się wypowie — cicho — sza! trzeba słuchać. Co?
 — Jest to istotą solidarności. Ogólnie zaś mówiąc, zrzeszyliśmy się w celu wspólnej pracy nad podniesieniem kultury narodowej. Rozpierzchnione dotychczas dobre chęci, trafne pomysły pojedyn-