Przejdź do zawartości

Strona:Józef Mączka - Starym szlakiem.pdf/60

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
SZARE ROTY.



Nam nie szumią nad głową sztandary,
ni proporce na wichrze rozwiane —
chyba czasem zaszumi bór stary,
chyba wichry na połach zbłąkane
tryumfalne nam wieją fanfary!

Nam nie grają trębacze surmowi,
ani kotły nam biją zwycięstwo...
Na ugorach — wśród sinych pustkowi —
śmierć jest cicha, i ciche jest męstwo —
i grób cichy — u mszystych wezgłowi...

Ani jasne nam w słońcu lśnią groty,
ani mundur zabłyśnie jaskrawie...
Idziem — szara kolumna piechoty —
Wędrujące w odlotach żórawie...

Jeno sen nasz jest cudny, sen złoty,
sen Wolności — co marzy się w Sławie!


Jabłonka borowa, w październiku 1915 r.