Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Cztery wesela.pdf/244

jąc znowu, ależ to jesień, złe drogi, pora brzydka, może ci podróż zaszkodzić, moja duszko!
 — O! mnie nic nie szkodzi, — potém, pojadę karétą.
 — A długoż tam zabawisz? spytał spoglądając z pode łba Półkownik.
 — Będzie to zależało od okoliczności, jak pójdzie interes — niewiém, odpowiedziała Julja obojętnie — tydzień, dwa, trzy, może nawet cztéry, wypadnie zabawić. Ale, dodała po chwilce przystępując bliżéj i głaszcząc męża pod brodę, trzeba mi na to piéniędzy mój Półkowniku —
 — Jak to?
 — Mówię ci, na to mi piéniędzy potrzeba.
 — Nie rozumiem.
 — Bez piéniędzy, cóż ja tam zrobię?
 — Nie słyszę — hm?
 — Mówię, że mi dasz piéniędzy — niecierpliwie powtórzyła Julja.
 — No — a dużoż ich tam potrzeba? —
 — Sam pomyśl i porachuj — Na poparcie sprawy, Adwokatowi, koszta podróży, życie w mieście, sprawunki, nieprzewidziane wydatki —
 — Ale i na Winiawie potrzeba by mi kupić dobrego węgierskiego.