Strona:Hugo Bettauer - Trzy godziny małżeństwa.djvu/193

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

jawiły się nowe lei, denary, marki polskie, korony czeskie i mnóstwo innych.
Te właśnie banknoty podrabiali fałszerze w sposób mistrzowski wprost, a prowadzili przedsiębiorstwo na tak wielką skalę, że rynek światowy doznał zaniepokojenia, oraz ponosił straty olbrzymie wprost. Po długich wysiłkach rząd uznał, że sprawie nie podoła i oddał całą rzecz agencji Pinkertona.
Ponieważ szło tutaj widocznie o zbrodniarzy międzynarodowych, pochodzenia europejskiego, przeto Theo Bodenbach, czyli Robin, jak się zwał w Ameryce, jako szef odnośnego wydziału został obarczony Szczytnem i arcytrudnem zadaniem wyśledzenia i unieszkodliwienia fałszerzy.
Dokonał tego w sposób świetny i oryginalny jednocześnie.
Pod nazwiskiem Samuela Rosenzweiga otworzył bank i kantor wymiany przy ulicy czternastej. Potężna reklama w dziennikach głosiła, ze płaci za banknoty europejskie najwyższe kursy i przywabił klijentów wspaniałą wystawą, zapchaną wprost egzotycznemi pieniądzmi.
Zaraz już trzeciego dnia zjawił się u mego