Strona:Homiletyczne pokłosie podróży do Ziemi św.djvu/7

Omara na górze Moria, czyli na miejscu wielkiego ołtarza ofiarnego, śmiesznie podobny jest do kiosku na wolnym placu. Jedna tylko budowa zdolna była zapełnić to miejsce, świątynia jerozolimska, a ta według przepowiedni Pana Jezusa znikła z powierzchni tak, że kamień nie pozostał na kamieniu.
 Gdzieś tam widać jeszcze kawałek jej potężnych fundamentów, t. zw. mur płaczu. Tam co piątek po południu schodzą się pobożni żydzi, uderzają głową w święte mury i z płaczem błagają Jehowę, by raczył przywrócić Izraelowi chwałę i radość. Wzruszający to widok. A jednak niedoczekanie ich. Choćby wszyscy żydowscy miljonerzy i miljarderzy świata, Rotszyldy i Morgany, wszystek pieniądz swój ofiarowali na odbudowanie świątyni, dziełaby już nie dokonali. Wszak czyniono próby za czasów Juljana Apostaty, lecz ziemia zadrżała i silnym wstrząsem zrzuciła z siebie rozpoczęte mury. Quia dies multos sedebunt filii Israel sine rege et sine principe et sine sacrificio et sine altari et sine ephod et sine theraphim (Os. 3, 4).
 Gdzie Bóg powiedział „nie“, tam człowiekowi nie wolno naprzekór mówić „tak“. A żydzi, to naród wybrany, nie wybrany na wieczne pieszczoty Boże, jakby tego w swej dumie narodowej pragnęli, ale wybrany na wychowawczy przykład błogosławieństwa i przekleństwa Bożego. Noluit benedictionem et elongabitur ab eo, et induit maledictionem sicut vestimentum (Ps. 108, 18). Nawet w Palestynie nie chcą ich dzisiaj, a na wzmożoną imigrację żydowską odpowiadają zasiedziali tam teraz Arabowie krwawemi rozruchami.
 Jeżeli dziś śpiewamy: Lauda, Sion, Salvatorem in hymnis et canticis! — to nie o żydowskiej Jerozolimie myślimy, lecz o Kościele powszechnym, w którym jest spełnienie starego zakonu. Umbram fugat veritas! Jerozolima żydowska, to cień u nas rzeczywistość i prawda. Żydostwo, to poczwarka, z której motyl dawno uleciał. Jeżeli dzisiaj żyd zaczyna wierzyć naprawdę, musi stać się katolikiem. „Wenn der Jude beginnt zu glauben, muss er katholisch werden“, mówi znany w Niemczech konwertyta żydowski Robert Kosmas Lewin w książce „Apostaten-Briefe“ (str. 67).
 W Polsce mamy żydów kilka miljonów, rezerwuar dla całego świata. Czy my, zwłaszcza my kapłani, co mamy praedicare Christum omni creaturae, myślimy też o nawróceniu Izraela? Czy choć modlimy się o to?