Strona:Henryk Sienkiewicz-Humoreski z teki Worszyłły.pdf/205

właśnie potrzeba, to, bądź pewny, że ci oddam na termin.
 — Dziękuję! Za tobą przyjdzie Antoś, za Antosiem Władzio magnetyzer i tak dalej.
 — Z Władziem nie żyjesz blisko, a Antoś nie potrzebuje pieniędzy.
 — Co? Antoś nie potrzebuje pieniędzy?
 — Nie potrzebuje, bo je ma.
 — Antoś ma pieniądze?
 — Antoś żeni się z Berlińską.
 — Ha! Canaille!
 — Przyszedł do Berlińskiego pożyczyć pieniędzy. Berliński zaklął mu się na Boga, uczciwość, sumienie i honor, że nie ma gotówki. A że Antosiowi potrzeba było gotówki, więc powiedział Berlińskiemu, że musi ją mieć, bo się chce żenić; Berliński spytał go z kim? Antoś odpowiedział: „Z pańską córką!” — przyczem dał mu słowo, że nie drwi, stante pede oświadczył się córce; na drugi dzień były zaręczyny, po których Berliński dał Antosiowi pieniądze, a Antoś dał Berlińskiemu weksel.
 — Że się ożeni z jego córką?