Strona:Helena Rzepecka - Poznań.pdf/27

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

w wielkim ołtarzu postać Chrystusa Pana, który klęczącemu św. Piotrowi oddaje klucze Swego Kościoła;[1] z dwóch stron zagłębienia widne dwie mniejsze postaci św. Piotra i Pawła, gdyż pod wezwaniem tychże apostołów katedrę zbudowano; figury te w pięknym białym marmurze kararyjskim wykuł w Rzymie rzeźbiarz Oskar Sosnowski. Na ścianach chóru widzimy malowidła na murze wykonane, tak zwane freski: oto Piast w zagrodzie nadgoplańskiej przyjmuje podróżników-aniołów, — święty Wojciech głosi kazanie rzeszy, nabożnie go słuchającej, — św. Józafat Kuncewicz, patron Rusi, leży zamordowany u ołtarza, — chrześcijaństwo tryumf odnosi nad światem pogańskim. W głównej nawie z każdego filaru inna postać w bronzie odlana lub w śpiżu wyryta; miniona przeszłość wychyla oblicza Andrzeja z Bnina (Opalińskiego), Łukasza Górki, kanoników: Bernarda Lubrańskiego i Grodzickiego. Płyty grobowe cennej roboty i wielkiej wartości; niejedną z nich, a głównie olbrzymi pomnik Urjela Górki chcianoby zabrać do wielkiego muzeum w Londynie, gdzie zebrane są najwspanialsze okazy sztuki rzeźbiarskiej, i dokąd z całego świata przyjeżdżają znawcy, piękności te podziwiać, — ale my skarbów tych oczywiście nie oddamy; niechaj do nas oglądać je przybywają.

Nęcą nas kaplice, a przedewszystkiem spieszno nam do złotej, królewskiej; ale zwiedzać należy

  1. Rzeźbę tę wykonał niedawno Wielkopolanin, Władysław Marcinkowski.