Strona:Helena Mniszek - Pluton i Persefona.djvu/122

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
ODSŁONA II.
W TARTARZE.
(Sala przyjęć Plutona, jak w akcie I-ym, tylko cała teraz opleciona wieńcami bluszczów i czerwonych maków. Światło liljowo-rude, mgliste. Tron zarzucony makami. Kowadła niema, na jego miejscu stoi wezgłowie, okryte złotogłowiem i skórą smoka. Przy wezgłowiu stoją kosze kwiatów: narcyzów i maków. Po sali kręcą się małe duchy skalne, rozrzucając kwiaty i zdobiąc niemi wszystko. Obok tronu stoi zydel z granitu, na nim złota skrzynia).
SCENA I.
DUCHY SKALNE.

DUCHY SKALNE (pojedyńczo).
— Sypmy kwiecie, sypmy w koło płomienistych maków snopy...