Strona:Gabriela Zapolska - Fin-de-siecleistka.djvu/535

flirt z Siennickim wyczerpał w niej wszelkie objawy kobiecości.
 Nagle Żwan stanął przed nią i ręce na piersiach założył.
 — Czy hypnotyzowano kiedy panią? — zapytał.
 — Nie! — odparła Helena.
 — To dobrze, to bardzo dobrze! — podjął Żwan — nie powinnaś się pani pozwalać hypnotyzować, dla ciebie to niebezpieczne...
 Urwał, poczem dodał pospiesznie, jakby do siebie:
 — Zresztą, medium nie potrzebuje być hypnotyzowane.
 Helena podchwyciła słowo medium.
 — Czy chcesz pan zrobić ze mnie medium, na wzór Slade’a, panny Cook?...
 — Cóż znowu! — zaśmiał się Żwan — cóż znowu, ani myślę!
 Śmiech jego brzmiał jednak nerwowo.
 — Gdybym jednak — zaczął po chwili — gdybym...
 I znów urwał i chodzić zaczął po gabinecie, wyłamując z suchym trzaskiem długie i kościste ręce.
 Helena pochyliła głowę na poręcz fotela i po dawnemu z pod przysłoniętych powiek śledzić go nie przestawała.
 — Zdaje mi się — wyrzekła po chwili — iż masz pan ochotę zrobić za moją pomocą jakąś seryę doświadczeń spirytystycznych...
 Żwan zatrzymał się i przerwał jej spiesznie.
 — O, nie, nie spirytystycznych — wyrzekł szybko.
 — Enfin — podjęła znów Helena — niech będzie