Strona:F. A. Ossendowski - Staś emigrant.djvu/89

ry dobrowolnie się poddaje, i zażądają od gubernatora sądu, na którym stanę w waszem imieniu i sprawy waszej bronić będę, ponieważ prawo jest po waszej stronie.
 Zapanowało długie milczenie, a wszystkie spojrzenia skierowane były na Arungunę. Wreszcie starzec rzekł:
 — Tak ma być!
 Na to odezwał się Czarny Sęp:
 — Biały przyjaciel mówił mądrze i sprawiedliwie!
 Chyży Orzeł potwierdził:
 — Należy uczynić tak, jak radził nam!
 Stanisław Basiewicz powrócił w nocy do miasta, przywożąc uspokajające wieści o losie sędziego i kolonistów, poczem doręczył wachmistrzowi konnych policjantów list od ich dowódcy.
 Stary policjant złapał się za głowę i wrzasnął:
 — Porucznik poddał się czerwonoskórym buntownikom! Pisze, że postępowaliśmy wbrew prawu! Nic o takiem prawie nie słyszałem...