Strona:F. A. Ossendowski - Staś emigrant.djvu/19

na tartak wstąpił już do szkoły, założonej przez Anglików.
 Teraz znów zkolei Staś uczył Maba, powtarzając mu wszystko to, o czem się dowiadywał od dobrego, zawsze pogodnego staruszka-nauczyciela.
 Mały Delawar okazał się zdolnym uczniem, więc Staś chętnie pracował z nim, ucząc go pisać, czytać i rachować, opowiadał mu o nieznanych krajach, zwierzętach, ludziach i obyczajach.
 Czynił to przez czas jakiś, aż pewnego razu udał się do chaty wójta i rzekł do niego:
 — Wasz syn, Rambasie, może już wstąpić do szkoły. Nauczyłem go wszystkiego, co potrzeba do egzaminu!
 — Dziękuję, mały przyjacielu! — zawołał Delawar. — Dziękuję! Nauka jest rzeczą wielką i potrzebną. Bez niej syn mój pędziłby życie nędznego robotnika, a tegobym nie chciał!
 Westchnął i spuścił czarne oczy, jakgdyby nie śmiejąc dokończyć swej myśli.