Strona:Emilio Salgari - Dramat na Oceanie Spokojnym.djvu/10

że autor „Czarnego Korsarza”(Corsaro Nero) czerpał treść swych książek przeważnie z przeżyć osobistych. A przeżycia te były ciekawe i wielce rozmaite, podobne i niepodobne do przeżyć Conrada czy Londona — o których zresztą nie było naówczas jeszcze słychać.
 Był Salgari prawie rówieśnikiem wielkiego piewcy Indyj, Rudyarda Kiplinga, z którego „Księgą Dżungli“ zbiegł się nietylko datą, ale niemal tematem swej pierwszej powieści (I misteri della Jungla Nera). Urodził się 25 września 1863 r. w Weronie, jako syn kupca, wywodzącego swój ród od mitycznych wojowników perskich, człowieka poza tem spokojnego i zgoła niewojowniczego. Natomiast matka, pochodząca z rodziny dalmackich marynarzy, swemi opowiadaniami rozbudziła w synu wcześnie żyłkę podróżniczą, nauczyła go kochać morze i przygody; reszty dokonała lektura „Don Kiszota“, „Robinsona”, a nadewszystko różnych opisów podróży i atlasów, które młody chłopak — w nauce poza tem zgoła nie pilny — zapełniał mnóstwem wcale udatnych rysunków, najczęściej przedstawiających życie marynarskie. Życie to wkrótce poznał nietylko z opowiadań i obrazków, bo jako chłopak kilkunastoletni przebył już szkołę morską, by z patentem sztormana rozpocząć żeglarską karjerę. Nie miał szczęścia do swych przełożonych; kapitanowie Varak i Guffrè, pod których rozkazami kolejno służył, niczem nie przypominali dobrotliwego kapitana Hilla — co najwyżej tylko słusznym wzro-