Strona:Elwira Korotyńska - Jasełka.djvu/21

(Znika, Herod leży zemdlony, zdala śpiew):

W dzień Bożego Narodzenia weseli ludzie,

Błogo im będzie.

Chwałę Bogu wyśpiewują, wesoło wszędzie.

Anioł pasterzom zwiastował, że się narodził

Nas udarował;

Król Herod się zafrasował,

Dziatki pobić dał.

Bili, siekli, mordowali, srodzy katowie,

Wielcy zbójcowie.

Krzyczą dziatki, płaczą matki

Bardzo rzewliwie.

Od piersi im wydzierali i rozcinali,

Rycerze mali, z matkami się pożegnali,

Żal to nie mały.

Tam krwawe łzy wylewały płaczliwe matki,

Kiedy ich dziatki,

Leżą niby barankowie, lub w polu snopki;

Ręce matki załamują, włosy targają

I omdlewają.

Aż niebiosa przebijają, serdecznie łkają.

O, Herodzie, okrutniku! Twoja to wina,

Że twego syna

Między dziatkami zabito; co za przyczyna?

Chciałeś trafić na Chrystusa, Syna Bożego,

Ale Go z tego

Nie wykorzenisz Królestwa, boć niebo Jego.

— 19 —