Strona:Elwira Korotyńska - Jasełka.djvu/10

Kuba:

A ja mu nadoję mleka pełen skopek,

Bo cóż Mu dam więcej ja, bezrolny chłopek,

I zagram na dudach, aż Dzieciątko małe,

Uśmiechać się pocznie na tę Bożą chwałę.

Maciej:

Idźmy prędko bracia, póki gwiazda stoi,

Ona nas zawiedzie do świętych podwoi.

(Każdy z pastuszków bierze swe ofiary i idą śpiewając):

Pójdźmy wszyscy do stajenki,

Do Jezusa i Panienki,

Powitajmy Maleńkiego

I Panienkę, Matkę Jego.

Witaj Jezu ukochany,

Przez świat cały tak czekany,

Od proroków ogłoszony,

Od narodów upragniony.

Scena 3

(Za sceną, zanim się kurtyna odkryje, słychać śpiew):

Anioł pasterzom mówił

Chrystus się nam narodził,

W Betleem, niebardzo podłem mieście,

Narodził się w ubóstwie

Pan wszego stworzenia.

Chcąc się tego dowiedzieć

Poselstwa wesołego,

Bieżeli do Betleem skwapliwie,

Znaleźli Dziecię w żłobie,

Maryją z Józefem.

— 8 —