Strona:Elżbieta Jaraczewska - Powieści narodowe 01.djvu/25

charza, najbieglejszego pewnie z pomiędzy nich literata, który z wielkiem zadowolnieniem całego grona, czytał głośno: «Wieczór adwentowy.» Była to druga chwila prostodusznej radości, i każden to wyrozumie, że Autorka snadnie Panią Domu przebłagała.
 Czwartem, ostatniem, i pewnie najszczytniejszem dziełem Pani Jaraczewskiej, jest powieść: «Pierwsza młodość, pierwsze uczucia.» Podyktowanie tej powieści, w przeciągu miesiąca uskutecznionem zostało, a jednak ileż w niej trafnie odmalowanych charakterów, ile zajmujących wypadków, głębokich myśli, poetycznych porównań! ileż dojrzałego doświadczenia, jak głęboka znajomość ludzi, i jak pociągająca dążność, ku religijnemu celowi! Dzieło to, było najupodobańszym Autorki utworem; nazywała je zwykle «testamentem swego rozumu i serca» jakby przeczuwała że śmierć zawczesna ograniczy wkrótce jej ulubiony zawód. Niepodobna atoli wysłowić, ile się jeszcze w tej żywej wyobraźni, snuło i gromadziło pomysłów do nowych