Strona:Edmund Jezierski - Wyspa elektryczna.djvu/136

ciwko wymierzonej tymże karze, sami na nią zasługują... Stawiam wniosek, by dr. Johansen i dr. Zerri od chwili tej uznani zostali za winnych i stawieni przed sądem naszym... Jako karę — proponuję i dla nich śmierć...
 W miarę słów okrutnego przewodniczącego zdumienie malowało się na twarzach towarzyszy jego.
 Świeżo oskarżeni w jednej chwili opuścili swe miejsca i stanąwszy przy skazańcach, uścisnęli im dłonie i rzekli:
 — Dzięki wam, okrutni władcy... Wolimy śmierć, niż dalsze zbrodnie w waszem towarzystwie...
 Pozostali, zdumieni i jakby przerażeni tem, co zaszło, milczącem skinieniem głowy, nieśmiało przytwierdzili ten wyrok...
 — Wyrok będzie wykonany dziś wieczór naszym systemem, a teraz odprowadzić skazanych — rzekł krótko mr. Norton.
 — Żegnajcie, towarzysze — rzekł silnym głosem dr. Zerri — żegnajcie aż do chwili, gdy i na was padnie wyrok śmierci... Pomnijcie, że nasza śmierć zostanie pomszczona...
 Delikwentów pod wzmocnioną strażą odprowadzono do komnaty, w której oczekiwać mieli chwili wykonania wyroku.
 — Gdzie się odbędzie egzekucja?... — zapytał Henryk d-ra Wicherskiego w czasie tej smutnej drogi powrotnej...
 — Zapewne na jednym z placów publicznych... Władcy, a raczej tyrani naszej wyspy, nie omieszkają urządzić z tego widowiska dla przykładu licznych tłumów niewolników swoich.