Strona:Edgar Wallace - Wills zbrodniarz.pdf/94

 — Jakim dawnym przyjacielem?
 — Standertonem.
 — Gilbertem?
 Jack Frankfort uśmiechnął się.
 — Nie, ze strasznym stryjem Gilberta. Mamy dla niego właśnie coś załatwić.
 — W jakimże celu udasz się do niego?
 — Idzie o testament, mój drogi. Mamy dlań ułożyć testament.
 — Ileż testamentów spisał już w życiu ten stary dziwak? — powiedział Leslie w zadumie. Biedny Gilbert!
 — Czemuż biedny? — spytał brat, nabierając marmelady.
 — Był przez jakichś dziesięć minut generalnym spadkobiercą stryja.
 Jack zrobił grymas.
 — Niema, zda się, człowieka któryby przez dziesięć minut nie był spadkobiercą starego Standertona. W ciągu ostatnich lat dwudziestu ustanawiał, jak mi mówiono spadkobiercami swymi każdy szpital, przytułek psów, czy kotów, każdy najcudaczniejszy zakład, o jakim