Strona:Duch od stepu. Przygrawka do nowej poezji.pdf/57

 Dzierżą święte naczynia:
 Tajemnica się iści —
 Za bezprawia och! świata —
 Chrystusowa objata!
 Jako kłosie — w głos dzwonka —
 W ziemię chylą się głowy.
 Amen — amen! chórowy,
 Amen — amen się błąka;
 Amen — amen! raz trzeci —
 W niebo bracia niech wzleci!
 Dzieci skłońcie kolanka!
 Bo miłuje Pan dzieci:
 Wasz paciorek woń kwiatka.
 Skłońcież — skłońcie kolanka!
 Za rodzinę swą matka;
 Za swym lubym kochanka;
 Za pokrewne, za bliźnie,
 Za pomyślność w Ojczyznie,
 Nućmy: «Chwała! o chwała!
 «Cud wypełnia się — w cudzie!
 «Łaska na lud! na ludzie!
 «Łaska Pańska i cała!
 «Chwała! chwała! o chwała!
 Swięta pieśni z pośrodka,
 W łono Ojca płyń słodka!
 Z kadzielnicą od ziemi,
 Dzwoń modlitwą za niemi!

 III.
 Bracia moi — co chcecie?
 Dumam sobie po świecie;
 Bujam po tym obszarze;
 Jak wiatr więzień gdzieś w jarze,
 Skróż obecny szelestem,
 Poświstuję i marzę,
 Niewidomy — a jestem!
 Pieśni — pomnisz o dziecku,
 O burzliwym młodzieńcu,
 Swieżaś — strojna — w rumieńcu —
 O swawolnie, po świecku,
 Podrzeźniałaś mej wiośnie!
 Jako źrebce w poskoku
 Wrące, rżące radośnie;