jako nieprzyjaciela jakiego chroniła, zażył takiego sposobu: wywiedziawszy się, nie wiem skąd, że w pierwospy twardo barzo, jako kamień, sypiała, w nocy zakradł się do łożnice jej, poznał ją śpiącą. Panna nie wie, co pod przysięgą zeznawa, jako płodem zastąpiła, i tak on odszedł. Panna potem, o zdradzie żadnej nie wiedząc, znaki brzemienia gdy poczęła na sobie mieć, na opyt od uczciwych białychgłów wzięta, brzemienną była znaleziona. Uciekł zdrajca on z ojczyzny zaraz, który pewnieby był na palu. A panna niewymownemi złami przypadek ten swój opłakiwała.
Niech się panny z przykładu jej uczą, z jaką, ostrożnością skarb taki chować mają, który przynajmniej z zupełności ciała podczas latawiec, podczas zły człowiek, abo we śnie twardym abo przez trunek jaki, umknąć i wydrzeć może.
Czarownicy i czarownice mocą czarta z miejsca na miejsce często przeniesione bywają; kozy, trzciny, miotły za konia zażywszy, jako z wielu autorami trzyma Dario autor Lib. 2, 9, 16. A gdy tę czynią translację, zażywają do tego sadła z dzieci małych, przed chrztem poduszonych, niem się smarując. Gdy przez sen osobiście chcą być porwane na granicę, na lewy bok leżą; jeźli na jawie, tedy z ust grubą parę wypuszczają, a wtedy jak w zwierciedle się im prezentuje, co się dzieje na ich sejmie na granicy. Majolus autor. Jednak czart tego nie może dokazać, aby przez replikację jedno ciało na wielu miejscach znajdować się mogło, ani to potrafi, aby na jednem były miejscu dwa ciała, razem zobopólnie się przenikając, co oboje Boską tylko stać się może mocą. Nie może czart przez czarowników jednej postaci rzeczy doskonałych żyjących w drugą inną zamienić postać; bo do dania postaci potrzeba, aby dana była forma, przy zachodzącej organizacji i dyspozycji przyzwoitych (bo causae operantur seu rectam objecti dispositionem). Czarownicy zdają się inną komu dawać postać naprzykład konia, wilka, a to tylko jest iluzja, czarta omamienie, tumanu puszczenie, jak prościej mówią, przy zostaniu człeka w swojej nieodmiennej postaci naturalnej.
