Ta strona została przepisana.
XIX.
ZABAWKA BIEDAKA.
Chciałbym dać obraz niewinnej rozrywki. Tak mało jest zabaw, które by nie były występne!
Jeżeli wyjdziesz rano z stanowczym zamiarem błąkania się po drogach, napełnij kieszenie drobnemi groszowemi zabawkami, — takiemi jak płaski pajac poruszany na nitce, kowal bijący w kowadełka, rycerz na koniu z piszczałką w ogonie, — i obdaruj tem nieznane i biedne dzieci, które spotkasz koło karczem pod drzewami. Zobaczysz, jak ich oczy szeroko się roztworzą. Z początku nie będą śmiały wziąć tego; nie zechcą wierzyć swemu szczęściu. Później szybko w ręce pochwycą podarek i uciekną z nim, podobnie jak to robią koty, które nauczone nieufności względem człowieka, odbiegają daleko, by jeść dany im kęs.
