Strona:Bronisław Gustawicz - Kilka wspomnień z Tatr.djvu/40

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

wom Gąsienicowym rozpościerającym się u stóp tak zwanéj Skrajnéj i Pośredniéj Turni, Świnnicy i Kościelca. Jest ich ośm. Stawy te nie leżą na jednéj płaszczyznie i nie są jednakowéj wielkości. Ścieżka ta zaraz doprowadza nas do najniżéj położonego stawku, zwanego stawem Litworowym, także Sobkowym albo téż stawkiem Gąsienicowym. Wzniesienie jego n. p. m, czyni 1626’47 m. (J.), a powiérzchnia 1320° kw. austr. (0’47 hekt). Tworzy on małe léjkowate zagłębienie, jest płytkim i błotnistym. Woda na nim sięga ledwo kolan. Nad nim na południe w odległości 560 m. rozléwa się między pośrednią a skrajną Turnią drugi staw największy i najgłębszy z pomiędzy Gąsienicowych, zwany Zielonym od barwy wód swoich. Obejmuje on morgów 1597¹ kw. (3’45 hekt.) i leży na wysokości 1684’77 m. n. p. m. (J). Po zachodniéj stronie jego wznosi się wapienne wzgórze bezimienne do wysokości 1747 m. (J). U stóp t go wzgórza w pobliżu stawu wytryska mnóstwo źródełek. Z tych jedno najobfitsze najdaléj ku północy leżące miało na dniu 15 lipca o godz. 5 m. 15 ppłd. 2’9°R przy ciepłocie powietrza 11’5° R. Zowią go także suczym, a to z tego powodu, iż juhasi kiedyś utopili w nim złą sukę. W rogu zachodnim odpływa z niego woda do stawu Litworowego.
Następujących pięć stawów leży od dwu poprzednich na wschód, na wyższym progu, ciągnącym się od południa ku północy i tworzącym ścianę wschodnią doliny, w któréj znajdują się stawy poprzedzające.
Na wschód od stawu Litworowego tuż pod Kościelcem, leży staw Dwoisty śród napiętrzonych złomów granitu, rozdzielony wązkim lecz wysokim od południa ku północy ciągnącym się wałem na dwa mniejsze stawy, wschodni większy 2 morgi, 134° kw., zachodni niniejszy 1 mórg, 799° kw. obejmujący. Wzniesienie ich nad powiérzchnię morza czyni 1665’54 m. (J). Woda tago stawu odpływa do potoku zwanego Roztoką.

(Dalszy ciąg nastąpi).