Strona:Bracia Grimm - Śnieżka.djvu/14

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
— 12 —

— Ach! ja biedna, nieszczęśliwa kobieta! Iść już dalej nie mogę, takem głodna i wielce spragniona!!
Wyszła litościwa królewna i wyniosła jej bułkę i kubek mleka, a staruszka, kryjąca twarz w fałdach chustki dziękowała i użalała się, iż nie ma jej czem się odwdzięczyć.
— Ale prawda! — zawołała niby