Strona:Bohdan Dyakowski-Z puszczy Białowieskiej 1908.pdf/14

 — Trzy tuziny klisz kupiłem! — mówił z dumą.
 — Za mało, stanowczo za mało na takiego fotografa, co tuzin klisz zepsuje, zanim mu się jedna uda! — wtrącił złośliwie Julek.
 — Jeszczem ani jednej nie zepsuł.
 — Bo masz od wczoraj aparat.
 — No, no, będziesz mię jeszcze prosił, żebym Ci obfotografował jakieś piękne drzewo albo jakiego żubra lub tura.
 — Obejdzie się cygańskie wesele bez marcepana.
 — A tura, to już napewno nie będziesz fotografował, bo ich nie tylko niema w Białowieży, ale i nigdzie na świecie.
 — Ho! ho! ho! a ten, co to z nim walczył Ursus w „Quo Vadis“ Sienkiewicza, to nie był tur?
 — Najpierw, że był żubr, a nie tur, a następnie wtedy były jeszcze i prawdziwe tury, ale przecie my nie żyjemy w tych czasach.
 Józio jednak nie chciał dać ze wygraną i szukał dalej dowodów w literaturze:
 — A przecie i Mickiewicz pisał, że są tury, pamiętacie, tam, gdzie to mówi w „Panu Tadeuszu“ o cesarzach puszczy...