9. Przyda głowie[1] twoiéy wdzięczności, koroną ozdoby obdarzy cię.
10. Słuchay, synu móy! a przyimi powieście moie, a rozmnożąć się[2] lata żywota.
11. Drogi mądrości nauczam cię; po ścieszkach prostych wiodę cię;
12. Którymi gdy póydziesz, nie będzie ściśniony chód twóy; a ieźli pobieżysz, nie potkniesz się.
13. Przyimi ćwiczenie, nie puszczay się go, strzeż go; albowiem ono iest żywotem twoim.
III. 14. Ścieszką[3] niepobożnych nie chodź, a nie udaway się drogą złośliwych.
15. Opuść ią, nie chodź po niéy; uchyl się od niéy, a omiń ią.
16. Boć oni nie zasną, aż co złego zbroią; ani się uspokoią, aż kogo do upadku przywiodą;
17. Albowiem iedzą chléb niezbożności, a wino drapiestwa piią.
18. Ale ścieszka sprawiedliwych iako światłość iasna, która im daléy tém bardziéy świeci aż do dnia doskonałego.
19. Droga zaś niepobożnych iest iako ciemność; nie wiedzą, o co się otrącić mogą.
20. Synu móy! słów moich pilnuy; ku powieściom moim nakłoń ucha twoiego.
21. Niech nie odchodzą od oczów twoich, zachoway ie w pośrzód serca twego.
22. Albowiem żywotem są[4] tym, którzy ie znayduią, a wszystkiemu ciału ich lekarstwem,
IV. 23. Nad wszystko, czego ludzie strzegą, strzeż serca twego; bo z niego żywot pochodzi.
24. Oddal od siebie przewrotność ust, a złośliwe wargi oddal od siebie.
25. Oczy twoie niechay na dobre rzeczy patrzą, a powieki twoie niech drogę przed tobą prostuią.
26. Umiarkuy ścieszkę nóg twoich, aby wszystkie drogi twoie pewne były.
27. Ni uchylay się na prawą[5] ani na lewą; owszem odwróć nogę twoię od złego.
Synu móy! bądź pilen mądrości moiéy, a ku moiéy rostropności nakłoń ucha twego,
2. Abyś strzegł ostróżności, a umieiętność aby wargi twoie zachowywały.
3. Bo choć niewiasty obcéy[6] wargi miodem opływaią, a gładsze niż oliwa usta iéy;
II. 4. Ale ostatnie rzeczy iéy gorzkie iako piołun, a ostre, iako miecz na obie strony ostry.
5. Nogi iéy zstępuią do śmierci, a do piekła chód iéy prowadzi.
6. Ieźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota iéy, nie pewne są drogi iéy, nie poznasz ich.
7. Przetoż teraz, synowie! słuchaycie mię, a nie odstępuycie od powieści ust moich.
8. Oddal od niéy drogę twoię, a nie przybliżay się ku drzwiom domu iéy,
III. 9. Byś snadź nie podał obcym sławy twoiéy, a lat twoich[7] okrutnikowi;
10. By się snadź nie nasycili obcy siłą twoią, a prace twoie nie zostały w domu cudzym;
11. I narzekałbyś w ostateczne czasy twoie, gdybyś zniszczył czerstwość twoię i ciało twoie;
12. I rzekłbyś: O iakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moie!
13. Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14. Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośrzód zebrania i zgromadzenia!
IV. 15. Piy wodę ze zdroiu twego, a wody płynące ze źrzódła twego!
16. Niech się precz rozchodzą
