10. A gumna twoie napełnione będą obfitością, i od wina nowego prasy twoie padać się będą.
11. Synu móy! karania[1] Pańskiego nie odrzucay, i nie uprzykrzay sobie ćwiczenia iego;
12. Bo kogo Pan miłuie, tego karze, a to iako oyciec, który się w synu kocha.
13. Błogosławiony człowiek, który znayduie mądrość, i człowiek, który dostanie rostropności.
14. Bo lepiéy nią[2] kupczyć, niżeli kupczyć śrebrem; owszem pożytecznieyszy nad złoto dochód iéy.
15. Droższa iest nad perły, a wszystkie naymilsze rzeczy twoie nie zrównaią z nią.
16. Przedłużenie dni w prawicy iéy, a w lewicy iéy bogactwa i zacność.
17. Drogi iéy drogi roskoszne, i wszystkie ścieszki iéy spokoyne.
18. Drzewem żywota iest tym, którzyby się iéy chwicili; a którzy się iéy trzymaią, są błogosławionymi.
19. Pan mądrością ugruntował ziemię, a rostropnością umocnił niebiosa.
20. Umieiętnością iego rozstąpiły[3] się przepaści, a obłoki rosą kropią.
21. Synu móy! niech to nie odstępuie od oczów twych: strzeż prawdziwéy mądrości i rostropności;
22. I będą żywotem duszy twoiéy, a ozdobą szyi[4] twoiéy.
23. Tedy będziesz chodził bespiecznie[5] drogą twoią, a noga twoia nie potknie się.
24. Ieźli się układziesz, nie będziesz się lękał; a gdy się uspokoisz, wzdięczny będzie sen twóy.
25. Nie ulękniesz się strachu nagłego, ani spustoszenia bezbożników, gdy przyydzie.
26. Albowiem Pan będzie ufaniem twoiém, a nogi twoie będzie strzegł od samołowki.
27. Nie zbraniay się dobrze czynić potrzebuiącemu, gdy cię na to zstanie, abyś dobrze czynił.
28. Nie mów bliźniemu twemu: Idź, a wróć się, a iutroć dam; gdyż to masz u siebie.
29. Nie knuy złego przeciwko bliźniemu twemu, gdyż on z tobą dowiernie mieszka.
30. Nie wadź się z człowiekiem bez przyczyny, ieźliżeć nic złego nie wyrządził.
31. Nie zayrzy mężowi gwałt czyniącemu, a nie obieray żadnéy drogi iego.[6]
32. Albowiem przewrotny iest obrzydliwością przed Panem; ale z szczerymi taiemnica iego;
33. Przeklęctwo Pańskie iest w domu niezbożnika; ale przybytkowi sprawiedliwych błogosławi,
34. Ponieważ[7] on szydzi z pośmiewców, ale pokornym łaskę dawa.
35. Mądrzy dziedzicznie sławę osiędą; ale głupi odniosą zelżywość.
Słuchaycie, synowie! ćwiczenia oycowskiego, a pilnuycie, abyście umieli rostropność;
2. Albowiem wam naukę dobrą dawam; zakonu mego nie opuszczaycie.
3. Gdym był młodziuchnym synem u oyca mego, i iedynakiem u matki moiéy,
4. On mię uczył, powiadaiąc[8] mi: Niech się chwyci powieści moich serce twoie, strzeż przykazań moich, a będziesz żył.
5. Nabyway mądrości, nabyway rostropności; nie zapominay, ani się uchylay od powieści ust moich.
II. 6. Nie opuszczay iéy, a będzie cię strzegła; rozmiłuy się iéy, a zachowa cię.
7. Początkiem wszystkiego iest mądrość, nabywayże mądrości, a za wszystkę maiętność twoię nabyway rostropności.
8. Wywyższay ią, a wywyższy cię, rozsławi cię, gdy ią przyimiesz.
