Strona:Antoni Lange - Pogrobowcom.djvu/17

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Rzućmy w otchłań majaczeń wygasłą...
Precz z ojczyzną — oto nasze hasło!

Precz z ojczyzną!... Ludzkości katusze
Stoją wyżej... Pod nasze sztandary
Pójdźcie wszyscy, wy, proletaryusze,
Zwalczać pany, bogacze i cary!
Precz z ojczyzną!... Chcemy walki takiej,
Co ogarnie całej ziemi szlaki!“

Więc chcieliśmy jak zimne gadziny
Nosić wroga plwociny na twarzy,
Albo sami jak wyrodne syny
W piersi matki sztylet rzucić wraży —
I przez bytu własnego zaparcie
Unicestwieć na dziejowej warcie!