Ta strona została przepisana.
SCENA IX[1]
NOC DZIADÓW
Opodal widać kaplicę, smętarz: guślarz i kobiéta w żałobie.
guślarz
Już idą w cerkiew gromady,
I wkrótce zaczną się dziady.
Iść nam pora, już noc głucha.[2]
kobiéta[3]
Ja tam nie pójdę, guślarzu;[4]
Ja chcę zostać na smętarzu,
Chcę jednego widziéć ducha:
Tego, co przed laty wielu,
Zjawił się po mém weselu,[5]
Co pośród duchów gromady,
10
Stanął nagle krwawy, blady,
- ↑ W nagłówku: Scena IX. ] Scena X ostatnia D. W R1 zamiast całego nagłówka, podanego w tekście, czytamy:
Intermezzo smentarz Kobieta w bieli — guslarz.
W D: Smętarz. O podal widać kaplicę — Noc dziadów — Guślarz i kobieta w żałobie. - ↑ w. 3 R1: Jak noc zimna, jak noc głucha.
- ↑ po w. 3: Kobieta — niegdyś Maryla.
- ↑ w. 4 R1: Ja nie pójdę, mój guślarzu.
- ↑ w. 8 Zjawił się po mém weselu ] Widziałeś mój przyjacielu R1
