Strona:Adam Mickiewicz - Dziady część III.djvu/202

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
x. piotr

Bywaj zdrów! nie mogę.

konrad

       635 Jedno słowo...

żołnierz

Nie wolno! każdy w swoję drogę. —[1]



  1. Zakończenie sceny VIII: ww. 633—636 w R1:
    Słuchaj co powie — on ci wiele dopomoże
    (Wtenczas przypomnij ze mną rozmowę dzisiejszą)
    A ile kroć przypomnisz rozmowę dzisiejszą
    Będziesz miał dzień (przyjemny wyraz: przyjemny tak przekreślony w autografie, że prawie nieczytelny.) mniej i noc spokojniejszą,
    Koniec sceny.
    Wtenczas nieraz przypomnisz rozmowę dzisiejszą
    Dzień twoj będzie mniej przykry, noc twa będzie lżejszą.
    Zakończenie sceny VIII w R2:
    Poznasz, bo cię powita pierwszy w imię Boże
    Słuchaj co powie; on ci wiele dopomoże.