Sonety (Shakespeare, 1850)/CXVI

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor William Shakespeare
Tytuł Sonety
Pochodzenie Wybór sonetów Szekspira, Miltona i lorda Bajrona
Data wyd. 1850
Druk T. Glücksberg
Miejsce wyd. Wilno
Tłumacz Konstanty Piotrowski
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
116)
XXIII.

Niech mi nie mówią, aby związek duszy z duszą,
Można zerwać. Niegodne miłości imienia
Uczucie, co z wzruszeniem świata się porusza
Z szalonemi się jego odmianami zmienia.

Nie, miłość jest jak owa niebotyczna skała,
Co stoi srogim burzom niezgjęta i mężna
Jestto świécąca biédnéj łódce gwiazda stała;
Wartość jéj znana, chociaż sama niedosiężna

Miłość nie jest grą czasu, choć skarłatne lice
I koralowe usta pod jego są kosą.
Miłości ni godziny, ni dni, nie uniosą;
Czeka aż się wieczności spełnią tajemnice.
Gdy kłamię i me zdanie ma przejść jak mgła z rosą,
Żaden człek się nie kochał; darmo ten rym klecę.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Konstanty Piotrowski.