Setnik rymów duchownych/VIII
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Setnik rymów duchownych |
| Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
| Redaktor | Józef Korzeniowski |
| Wydawca | Akademia Umiejętności |
| Data wyd. | 1893 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały Setnik rymów duchownych Cały zbiór |
| Indeks stron | |
VIII.
Nasyconym smutku, nie znając dobrego.
I by rozmierzyć chciał Pan kres wieku mego,
Widząc dni, co przeszły, a czas, co przedemną,
Snaby rychlej łaskę uczynił nademną.
5
Dni swoje w żałości, nocy tracę łzami,A gdyby się frymark ten stał między nami,
Że od tego czasu miałbym żyć w radości,
Snaby jej mniej było, niż przeszło ciężkości.
Zmiłuj się, coś wszytko i mnie przy tym stworzył,
10
Oddal już kłopoty, którymiś mnie zborzył,Osusz oczy moje, ulży ręki mało,
Daj, by urąganie, które znam, ustało.
Racz Panie żałości, które znoszę, skrócić,
Co się z tego cieszą, tam racz łzy obrócić,
15
Niech to wszyscy znają, że swe masz na pieczy,A zły się niech lęka, widząc takie rzeczy.
Proszę, Ojcze, użycz oka łaskawego,
A jeśli uczynić nie raczysz i tego,
Daj cierpliwość w serce, albo mnie weź z świata,
20
Bo mi żywot hydzą, me nieszczęsne lata.
