Setnik rymów duchownych/III
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Setnik rymów duchownych |
| Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
| Redaktor | Józef Korzeniowski |
| Wydawca | Akademia Umiejętności |
| Data wyd. | 1893 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały Setnik rymów duchownych Cały zbiór |
| Indeks stron | |
III.
Wynędzona dusza ma w nieszczęsnym żywocie
Woła ku tobie, Panie, w trosce i kłopocie,
Nie gardź prośbami memi, bo zaż to być miało,
Aby to w niwecz poszło, co się przez cię stało?
5
Łacno mnie zetrzesz, Boże, i snadnie zwojujesz,Jeśli swą pracą psować ty roskoszą czujesz;
Ręce twe mnie działały, — zaż mnie te zaś skażą
Na wzgardę i śmiech złosnym? izaż mnie porażą ?
Jeśliż mnie więc chcesz karać dla grzechu mojego,
10
Ktobyć mnie z ręku wydarł, świat nie ma takiego!Mnie samego z to nie masz, być się nagrodziło
To, czem się majestatu twemu ubliżyło.
Proszę, chciej pomnieć na to, żeś mnie jako błoto[1]
Ulepił: zaż proch zasię chcesz ze mnie mieć o to?
15
Jak mleko zsiadłem się ja, jako ser tworzony,A mdłem ciałem i słabą skórą obleczony.
Żywot i miłosierdzie twe niech będą ze mną,
A jeśli mnie chcesz karać, miej swą straż nademną,
Znając moję mdłą krewkość, by nie ustąpiła,
20
Gdyby żałość z twej kaźni na jej złe spieszyła.
