Słownik etymologiczny języka polskiego/urt

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

urt, ort, z niem. Örten, Ürten, waga i (głównie) moneta: ‘czwarta część talara’; ‘ćwierć czerwonego złotego’; ginie w 17. wieku; »urtami rzucać«, ‘rzygać’. P. ort.