Słownik etymologiczny języka polskiego/rdza
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
rdza, rdzawy, rdzawki, zardzały (u Malczewskiego); rdzawieć (jeszcze u Mickiewicza), mylne rdzewieć, zardzewiały, od 16. wieku; »rdza we zbożu, albo ruda«; »rdza miodowa« (w plastrach); od barwy, p. rudy; z zardzały por. serb. rdjati; rus. rdieť, czes. rdieti, cerk. rděti sę, ‘czerwienieć’, poszło nie od rdzy, lecz od pierwotnego rŭd-, ‘czerwony’; sama rdza z *rŭd-ja, rus. rża, serb. rdja, czes. rza.
