Słownik etymologiczny języka polskiego/rdest
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
rdest, z licznemi odmianami (rdes, drdest, grdest), roślina ‘poligonum’, o smaku ostrym, ale i ogólnie na ‘zielsko, chwast’ przenoszone; niegdyś i polskim pieprzem zwane; Mazurowie arcyksięcia Ernesta r. 1572 Rdestem przezywali. Stąd pożyczka lit. radastas, z którą dziwy wyprawiali lingwiści. Od rdza(?); nazwa prasłowiańska; czes. rdest i rdesen, słowień. w licznych odmianach rdesen, dresen, u Łużyczan drdres, drost i drest; nazwa ruska nasza, małorus. drjasen. Przyrostek -es, jak w Noteś.
