Słownik etymologiczny języka polskiego/bierzmować
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
bierzmować, z czes. birzmowati, a to z niem. dawnego firmōn, firmen, z łac. firmare, confirmare; w pożyczkach od 9—12. w. oddają Czesi (a my za nimi) niem. f przez b (p. barwa, berło, bażant), łac. firmare, niby ‘ustalić, utwierdzić’; protestanci zowią to dziś Einsegnung. Nasi różnowiercy łączyli dowolnie tę nazwę z bierwionem (p.).