Rym, nago mi namilsza

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Mikołaj Rej
Tytuł Rym, nago mi namilsza
Pochodzenie „Figliki“
wydanie z r. 1574
Wydawca Wiktor Wittyg
Data wyd. reprint 1905
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
 

Rym, nágo mi namilſza.

PIſał ieden ná ſcienie, nágo mi namilſza,
Drugi potym wzyął kretkę, będzye s tego inſza.
Nápiſał, Jáłowicá koſzule nie miewa,
Podobno ná pokoiu tá u páná bywa.
Ten przyſzedſzy nápisał, Wołowi ſie godzi,
Co wſpominał Jáłochnę, bo to ſpołu chodzi.
Jákie benedicite, też oremus tháki,
Kto tym rymom przygáni, cáłuy bábę w kłáki.



 

Rym, nago mi namilsza.

PIsał ieden na scienie, nago mi namilsza,
Drugi potym wzyął kretkę, będzye s tego insza.
Napisał, Jałowica koszule nie miewa,
Podobno na pokoiu ta u pana bywa.
Ten przyszedszy napisał, Wołowi sie godzi,
Co wspominał Jałochnę, bo to społu chodzi.
Jakie benedicite, też oremus thaki,
Kto tym rymom przygani, całuy babę w kłaki.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.