Przyjaciele z bojaźni niepewni

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Przyjaciele z bojaźni niepewni
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

107. Przyjaciele z bojaźni niepewni.

Lew, kiedy mu siedm lat było,
Scześnie mu sie powodziło:
Miał przy sobie przyjaciele,
Służyła mu źwierząt wiele.
Potym przyszedł ku starości,        5
Powątlały jego kości;
Ani sie już mógl pożywić,
Swoim sługom dobrze czynić.
Więc go wszyscy opuścili,
Którzy mu z jadła służyli,        10
I ostawion w wielkiej nędzy:
Nic przyjaciel bez pieniędzy.
Poszedł niedzwiedź, liszka z wilkiem,
Sęp też poszedł, wrona z krukiem;

Iż było jeść nie dostało,        15
O lwią przyjażń stali mało.
Więc wżdy onych wezwać kazał,
A w nich jeszcze nadzieję miał;
Którzy go też rzekomo czcili,
Przed bojaźnią iż musieli.        20
Przyszedł wieprz z bykiem, z baranem,
Kozieł z osłem i też z koniem, —
Wszyscy umysłu jednego:
Zabić zdrajcę drapieżnego.
A lwa gdy mdłego baczyli,        25
Już sie go nic nie wstydzili:
Poczęli go wszyscy tłumić,
Chcąc swego zdrajcę zagubić.
Wieprz i wilk kły, kozieł rogami,
Koń z osłem tłukli nogami,        30
Baran mu dawał tarany:
Jako kto mógł, mścił się rany.
Lew, stękając, tako mówił:
„Jakiżem ja szaleniec był,
„Żem sobie nikogo nie zachował,        35
„Ktoby mię był dziś ratował“!
Tak ci, co pysznie panują,
O przyjaźń się nie pracują;
Na ostatku więc poznają,
Jaku mało przyjaźni mają.        40









Romulus I, 15: Hervieux (II, 201) Leo, senex. aper, taurus et asinus. D (7) De leone, senectule confecto. Phaedrus I, 21 Leo, senio confectus. C (67) O lwu, kanci, beyku a woslu. — FE (6) O lwie, chorym dla starości. — Niemirycz (43 verso) Lew stary (L III, 14 Le lion devenu vieux). — Minasowicz (15) Z nędznego szydzą nawet i najnikczemniejsi. Lew stary, odyniec, byk i osieł. — BW (39) Lew, przez starość słaby. — EW 34 Lew zestarzały. — Jakubowski 56 Lew zestarzały (L j. w.). — Kniaźnin IV, 5 Lew stary (W epoce sejmu czteroletniego ta bajka Kniaźnina, częsta po rękopisach, przybiera wyraźnie charakter polityczny: starym i chorym lwem, dręczonym przez zwierzęta, jest Polska, szarpana przez sąsiadów; ob. np. rkp. bibl. ces. w Petersburgu: Polsk. XIV. F. 11). — Górecki (I, 195) Lew i osioł.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.