Lew stary, odyniec, byk i osieł. — BW (39) Lew, przez starość słaby. — EW 34 Lew zestarzały. — Jakubowski 56 Lew zestarzały (L j. w.). — Kniaźnin IV, 5 Lew stary (W epoce sejmu czteroletniego ta bajka Kniaźnina, częsta po rękopisach, przybiera wyraźnie charakter polityczny: starym i chorym lwem, dręczonym przez zwierzęta, jest Polska, szarpana przez sąsiadów; ob. np. rkp. bibl. ces. w Petersburgu: Polsk. XIV. F. 11). — Górecki (I, 195) Lew i osioł.
Osieł niegdy na psa patrzył,
Iż się często z panem pieścił
I nogami się nań wspinał;
Pan mu wszytko za dobre miał.
Więc jął mówić tako z sobą: 5
„Przeszedłć-em ja psa osobą:
„Skóra gładka, a grzbiet mocny,
I więcejem pożyteczny.
„Będęć ja też z panem igrał,
„Będzieć mię więcej miłował; 10
„Żal mi, iżem ja tak głupi był,
„A o tom się nie pokusił“.
Osieł potym pana uźrzał,
K niemu barzo rychło przybieżał,
A tam ma się na piersi wspiął; 15
On się go barzo przelęknął.
Pan natychmiast kij pochwycił,
Ubogiego osła ubił:
Niezdrowo mu było granie,
Iż działał nad przyrodzenie. 20
Darmo się o to pokuszasz,
Czego z przyrodzenia nie masz,
