Przejdź do zawartości

Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie/Ludzie obróceni w kamień

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Droga Serpiahy Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie • 83. Ludzie obróceni w kamień • Lucjan Siemieński Dusza towarzysza chorągwi Radziwiłłowskiéj
Droga Serpiahy Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie
83. Ludzie obróceni w kamień
Lucjan Siemieński
Dusza towarzysza chorągwi Radziwiłłowskiéj

I.

Niedaleko Brześcia kujawskiego nad jeziorem pokazują wieśniacy kamień duży, mający podobieństwo do dziewczyny z grabiami. Powiadają, że będąc nieposłuszną matce, gdy siano grabiła w dzień świąteczny, przez nią w kamień zaklętą została.

II.

W bliskości wsi Koronat na Podlasiu są dwa głazy, o których podanie niesie, iż pewien gospodarz orząc w niedzielę, został przeklęty od pobożnego człowieka i skamieniał.

III.

O ćwierć mili od wsi Żabokruki na Podolu jest przy drodze kamień, jak słup jaki, grubości do czterech łokci, a wysokości może do 10 mający. Jest podanie, jakoby przed wiekami matka z córką pracowały na téj łące, i kiedy matka najpilniéj robi, córka często sobie folgując, napomnienia matki niesłuchała, matka rozgniewana, przeklina ją, ażeby się w kamień obróciła i oto taż sama nieposłuszna córka w kamień się zaraz obróciła i stoi przy drodze.

IV.

Między Jeziorzanami a Buczaczem jest kamień mający postać człowieka z podniesioną ręką. Rzecz się tak miała: Pracującéj matce w polu przyniosła córka jedzenie, lecz gdy ją matka łajała, że się i zbyt spóźniła i jadło ladaco przyniosła, niegodna córka podniosła rękę, chcąc ją w twarz uderzyć. Niedopuściło niebo tak szkaradnego czynu, bo zaraz obróciła się w kamień z podniesioném ramieniem. Obok tego głazu pokazują stojący na ziemi mniejszy głaz, mający podobieństwo do bliźniaków, w których zwykle wieśniacy strawę noszą pracującym w polu.