Pieśni Petrarki/Sonet 313

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Francesco Petrarca
Tytuł Pieśni Petrarki
Wydawca nakładem tłumacza
Data wyd. 1881
Druk Józef Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Felicjan Faleński
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Sonet 313.

Idę, niezwrotnej dni mych płacząc pory,
W której śmiertelne ukochałem rzeczy
Związany z ziemią — choć w tej doli człeczej
Nieszlachetnemi nie pełzałem tory.
Ty, co znasz iłem jest zwątpieniem chory,
Wszechmiłosierny w Twej Opatrznej pieczy!
Niech mi w tej toni Łaska Twa nie przeczy
Dopełnić duszy mojej niedobory!

Niech, gdym żył w walce i wśród burzy swistań,
W spokoju umrę, idąc w cichą przystań —
Niech choć odejdę w chwale, gdym żył w nędzy!
Iskrę tę, która jeszcze we mnie, tleje,
Racz Tchnieniem Twojem zgasić co najprędzej —
Ty wiesz: że w Tobie Jednym mam nadzieję! —





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.