Przejdź do zawartości

Pieśni Kabira/XXXVI

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Kabir
Tytuł Pieśni Kabira
Redaktor Rabindranath Tagore
Wydawca Hulewicz i Paszkowski
Data wyd. 1923
Druk Drukarnia Akademicka w Warszawie
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Stanisław Schayer
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


XXXVI

O luba, zbudź się i nie śpij już więcej!
Minęła już noc, azali chcesz i dzień cały zmarnować?
Inne, które czuwały, klejnoty dostały w upominku.
Ale ty spałaś, o płocha niewiasto, i wszystko straciłaś.
Twój Najdroższy jest pełen mądrości, ale ty nierozsądna jesteś, o niewiasto!
Małżonkowi nigdy łoża nie słałaś,
O nieoględna, czas przepędzając na błahej zabawie.
Młodość twoja napróżno przekwitła i nie poznałaś Twojego Pana.

Zbudź się, ach zbudź się! Patrz, Twoje łoże jest puste!
Nocą ciebie opuścił twój Pan i Władca.

Kabir powiada: „Tylko ta czuwać potrafi,
Której serce, jak strzała, przeszyła Jego nadziemska melodja“.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Kabir i tłumacza: Stanisław Schayer.